waarom brengen heupopeners emoties naar boven?

Waarom huil ik zonder reden met heupopener houdingen

Ik heb veel mensen in de wereldwijde yogagemeenschap deze vraag zien stellen: “Waarom voel ik me verdrietig zonder reden in de duivenhouding?”, “Waarom huil ik zonder reden bij heupopenende stretchoefeningen?”, “Waarom maken heupopeners emoties los?”, ik heb dezelfde emoties gevoeld na het beoefenen van een heupopenende yogales. Na de cursus begon ik diep verdriet te voelen en had ik niet de moed om een paar dagen later verder te gaan met de yoga beoefening.

Ik begreep niet waar het verdriet vandaan kwam, totdat ik het vermoeden had dat ik het vanuit de heupen voelde. Ik begon de vraag te onderzoeken op een online yogagemeenschap en tot mijn verbazing was dit een veel voorkomende vraag van veel andere yogabeoefenaars. Het was me duidelijk dat er een verband was tussen emoties (vooral verdrietige) en de heupen.

Dat deze vraag vaak gesteld wordt, wordt versterkt door het aantal artikelen dat opduikt in zoekmachines, waarin de relatie tussen heupopenende houdingen en verdriet wordt genoemd en waarin verder emoties worden beschreven die zijn opgeslagen in lichaamsdelen. Hier volgt een overzicht van een aantal redenen waarom we ons voelen zoals we ons voelen in een duivelshouding.

Waarom voel ik me verdrietig in heup openende yoga houdingen?

Anatomie van de heupen

Heupen zijn een ondersteuningssysteem voor het hele lichaam – Heupen zijn de grootste gewrichten in het lichaam en ze werken samen met de wervelkolom om het bovenlichaam en de lichaamshouding te ondersteunen en eenvoudige handelingen zoals lopen en zitten mogelijk te maken.[1]

Psoas is een unieke spier. Het is de enige spier die de wervelkolom met de dijbeenderen verbindt. De psoas begint bij het lichaam van de 12e borstwervel en de tussenwervelschijven. Dan loopt hij verder langs de lumbale wervelkolom, over het ilium en voegt zich in de kleine trochanter aan de binnenkant van het dijbeen.[2]

De heupbotten worden omgeven door een uitgebreid spierstelsel, dat buiging, extensie, interne en externe rotatie en abductie en adductie mogelijk maakt. Wanneer we onze heupen openen, zijn we normaal gesproken gericht op het losmaken van de spieren rondom het gewricht, wat helpt bij de toename van synoviale vloeistof, wat bijdraagt aan een groter bewegingsgemak. De duifhouding rekt de spieren die gebruikt worden voor abductie, en Upavista Konasana (voorover gebogen zitten) rekt de adductoren.

De spieren en weefsels rondom het bekken kunnen veel spanning verdragen. De meesten van ons maken echter geen gebruik van het volledige bewegingsbereik van de heupen. Als gevolg daarvan worden delen van de heupen stijf.[3]

Bron: Ali Cramer(2021.9.17). “De yoga van de heupen”. YogaAnytime.

Vecht- of vluchtreactie en de heupen[4][5]

Nu is de anatomie uit de weg, dus wat hebben de heupspieren te maken met de emotionele vloed? Stel je een situatie voor waarin je ergens zit en je vriend uit het niets verschijnt en je bang maakt. Je eerste instinct zou zijn om je lichaamsspieren sterk samen te trekken en je op te krullen in een foetushouding om je kern te beschermen.

En denk eens aan je heup in dit stadium – die is heel stevig samengeknepen. Als we woedend, bedreigd, geïntimideerd of geschrokken zijn, klemmen we reflexmatig onze kaken en vuisten op elkaar en trekken we onze knieën op. Op dezelfde manier is het activeren van de heupflexoren om in een foetushouding te kruipen onze natuurlijke reactie.

Tijdens traumatische ervaringen, wanneer het zenuwstelsel bedreigende informatie ontvangt over het lichaam dat wordt aangevallen, gaat het lichaam in hoge staat van paraatheid, de psoas-spieren spannen zich aan en trekken samen als een verdedigings- en beschermingsmechanisme.

En wanneer de spieren aanspannen, verkorten ze. Als de spanning nooit volledig wordt losgelaten (wat vaak niet gebeurt), geldt hetzelfde voor de cognitieve emotie die op dat moment wordt waargenomen. Tijdens die gebeurtenis die ervoor zorgde dat de heupen gespannen raakten, lanceerden de hersenen chemische signalen om het zenuwstelsel te informeren, en het residu van deze emotie wordt opgeslagen in de heupen.

Emoties en de heupen

Volgens de wetenschap zijn het fysieke lichaam en emoties nauw met elkaar verbonden. Volgens een onderzoek uit 2019 zijn bepaalde emoties gekoppeld aan specifieke delen van het lichaam. Wat interessant is, is dat deze correlaties universeel zijn in alle culturen en bij alle seksen die bij de geboorte worden toegewezen.[6] Het bewustzijn van cellen kan worden verklaard door de aanwezigheid van nanohersenen, volgens een studie uit 2021, en cellen zijn “zeer gevoelig” voor zintuiglijke prikkels, evenals interne en extracellulaire elektromagnetische velden.[7]

Candace Pert, een neuroloog, ontdekte in 1985 dat kleine eiwitten genaamd neuropeptiden emotionele paden in gang zetten. “Je lichaam is je onderbewuste geest”, zei ze beroemd, eraan toevoegend dat het lichaam zelf kan veranderen afhankelijk van hoe we ons voelen.

Emoties zijn volgens het onderzoek van Pert elektrochemische signalen die emotionele gegevens door het hele lichaam sturen. Het lichaam en de geest drukken deze gevoelens uit, ervaren ze en slaan ze op. Dit kan de hersenactiviteit beïnvloeden en de cel veranderen, wat resulteert in een positief of negatief effect op het lichaam. Volgens het onderzoek van Pert heeft elke cel zijn eigen bewustzijn dat herinneringen en emotionele toestanden onderhoudt.[8]

Het middenrif is een reactief emotioneel centrum dat de ademhaling regelt. De psoas zit via de fascia en het mediale arcuate ligament vast aan het middenrif. Psoas en diafragma werken samen bij elke ademhaling om de wervelkolom voorwaarts te stabiliseren.

Het middenrif en de psoas reageren samen op angst en stress. De psoasspier wordt, net als de ademhaling, kort en acuut in de “vecht-of-vlucht”-modus. De psoas verbindt ons ook met de primitieve hersenen, ook wel hersenstam en ruggenmerg genoemd, die hun wortels in de wervelkolom hebben. Het is dus eenvoudig om te zien waarom de psoas zo’n emotionele krachtcentrale is, met verbindingen met zowel de ademhaling als de diepste lagen van de hersenen.

Liz Koch[9], een bekende lichaamswerker en auteur die een groot deel van haar professionele praktijk heeft gewijd aan het onderwijzen van mensen over de psoas, schrijft: “De psoas is een boodschapper van de kern…. die het centrale zenuwstelsel verbindt met het enterische (darm) brein, de psoas belichaamt letterlijk onze diepste drang om te overleven, en meer diepgaand, ons elementaire verlangen om te bloeien…. Door een energetische resonantie te belichten, is onze psoas echt een toegewijd ondersteuningssysteem om een coherent menselijk organisme te zijn.”

Ze gaat verder met het beschrijven van de gevolgen van een gespannen psoas op het lichaam. “De psoas is zo nauw betrokken bij zulke basale fysieke en emotionele reacties dat een chronisch gespannen psoas je lichaam voortdurend laat weten dat je in gevaar bent, waardoor uiteindelijk de bijnieren uitgeput raken en het immuunsysteem uitgeput raakt.” [10][10]

Kortom, omdat de heupspieren de plek zijn waar emoties worden vastgehouden door gebeurtenissen die je vecht- of vluchtmodus inschakelen, kan het werken aan diepe weefsels in heupgerichte houdingen zoals de duiventil zowel fysieke als emotionele stress loslaten.

Terwijl het rekken van de heupspieren opgekropte emoties losmaakt, kan het ook herinneringen naar boven brengen die diep begraven zijn. Zelfs gevoelens van situaties die jaren geleden plaatsvonden, kunnen binnenin vast blijven zitten. Dit alles kan resulteren in een uitbarsting van onverklaarbare tranen.

Meer redenen waarom: Heupen zijn verbonden met de seksuele kern (Sacraal Chakra)

De heupregio is ook verbonden met onze tweede chakra, Svadhisthana (Sacraal Chakra), een energetisch centrum waarvan gedacht wordt dat het creatieve energie en seksualiteit huisvest en verbonden is met emoties. Emotionele instabiliteit en vermindering van plezier zouden symptomen zijn van een geblokkeerde chakra.

Het deblokkeren van die chakra door het openen van de heupen kan resulteren in een uitbarsting van emoties, vergelijkbaar met het onbewuste dat explodeert in het bewustzijn.[11]

We hebben het er al over gehad hoe heupen herinneringen aan gebeurtenissen uit het verleden met zich mee kunnen dragen. De psoas is bijzonder kwetsbaar tijdens een seksueel trauma, omdat hij onder druk wordt gezet om te voldoen aan de fysieke en emotionele druk die tegen onze wil wordt opgelegd. Een warm bad nemen of een massage kan een oplossing zijn voor stijve schouders of voeten. Maar de psoas is een gecompliceerdere spier.

Elke nieuwe triggering voegt toe aan de stress en bouwt deze op.[12] Er zijn veel te veel mensen die verhalen te vertellen hebben over een tijd waarin iemand probeerde controle over hun lichaam te krijgen en daar zonder schuld mee wegkwam. Bijna elke vrouw die ik ken heeft wel een verhaal te vertellen, en veel mannen tegenwoordig ook. Deze trieste maar noodzakelijke waarheid kan ook de reden zijn waarom het openen van de heupspieren verdriet kan veroorzaken.[13]

Waarom maken heupopeningen emoties los? Yoga brengt emoties naar de oppervlakte

Maar het zijn niet alleen de heupopenende houdingen. Yoga maakt mensen emotioneel. Sommige mensen vertellen hoe verfrist en geweldig je je voelt na Yoga. Sommige mensen zeggen dat ze een depressie hebben overwonnen door Yoga en meditatie te beoefenen. Dit zijn allemaal zeer waarachtige positieve effecten van Yoga. Het kan je echter in verwarring brengen als je je verdrietig of depressief voelt tijdens/na het beoefenen van Yoga, precies het tegenovergestelde van wat je zou moeten voelen.

Je verdrietig, depressief, opgewonden en boos voelen na Yoga wordt vaak niet besproken. Dit komt misschien omdat we denken dat er geen verband zou moeten zijn tussen die twee. Maar we kunnen je verzekeren dat je niet de enige bent.

Yoga is een staat van verbondenheid en een reeks technieken die ons leren om ons met alles te verbinden. Het is meer dan een intensieve, zweetopwekkende workout. Rustende asana’s zoals de lijkhouding(Shavasana) en hartopenende houdingen zoals backbends staan volgens veel bronnen ook op de lijst van scheurverwekkers.[14] Yoga en meditatie, in het algemeen, is een proces van bewustwording, en bewustwording betekent meer gedachten en gevoelens. Tijdens het beoefenen van yoga proberen we onze gedachten en emoties niet te beheersen.

In feite proberen we in die gedachten en emoties te ademen en de controle over onze emoties los te laten, terwijl we in het dagelijks leven de gedachten die ons ongemakkelijk maken proberen te onderdrukken. In de staat van verhoogd bewustzijn kunnen de eerste dingen die naar boven komen de dingen zijn die je het meest hebt vermeden.

Dit bewustzijn kan ongemakkelijk zijn, maar kan ook een signaal zijn dat ons lichaam naar ons uitzendt. Om ons te helpen ontdekken welk deel van ons leven we hebben verwaarloosd, of dat nu onze gezondheid, relaties, financiën of carrière is. Dit bewustzijn kan ons aanzetten tot het nemen van een beslissing om de manier waarop dingen tot nu toe in ons leven zijn gedaan te veranderen.

Huilen tijdens meditatie

Huilen tijdens meditatie is ook een veel voorkomend fenomeen dat door veel mensen wordt ervaren. De reden hiervoor is vergelijkbaar met de reden waarom we huilen tijdens yoga. Als je doorgaat met mediteren, ben je je minder bewust en minder gefocust op de duizenden gedachten die door je hoofd gaan en je bezighouden. Je geest kalmeert en daardoor krijg je toegang tot diepere lagen van je emoties en onderbewustzijn.

Als je een staat van innerlijke rust en stilte bereikt, komen oude emoties naar boven die je eerder probeerde te negeren of te onderdrukken in je onderbewustzijn. Het weer naar boven komen van oude gevoelens kan emotionele reacties oproepen in de vorm van huilen. Je kunt de emoties die opgesloten zitten in je onderbewustzijn eindelijk loslaten als je huilt tijdens meditatie.

En als je dat doet, kan het huilen dat we tijdens meditatie ervaren gerelateerd zijn aan negatieve of positieve emoties uit het verleden die eindelijk een uitweg hebben gevonden. Het kan ook worden geassocieerd met de rauwe emotie van het huidige moment, of die nu positief of negatief is.

De positieve triggers kunnen de volgende zijn:

• Je voelt een plotselinge golf van vrede en geluk, de zogenaamde vreugdetranen. Sommige meditaties zijn precies hierop gericht. Dankbaarheidsmeditatie bijvoorbeeld spoort beoefenaars aan om een lijst te maken van de dingen waar ze dankbaar voor zijn. Deze techniek kan ons geluk verhogen, depressie verminderen, onze immuunfunctie verbeteren, onze bloeddruk verlagen en onze band met anderen verbeteren.

• Je kunt een goddelijke en hogere aanwezigheid gewaarworden en overweldigd worden door waardering voor hun bestaan.

• Je maakt contact met je innerlijke wezen, dat voortdurend aanwezig is en uit pure liefde bestaat, en je ervaart een diep gevoel van vreugde. Verbinding maken met je innerlijke wezen kan ook een staat van zelfbewustzijn genoemd worden. Zelfbewustzijn is het vermogen om jezelf objectief en helder te bekijken door middel van contemplatie en introspectie. Het staat ook bekend als het herkennen en begrijpen van je eigen emoties.

• Je ontwikkelt zelfcompassie, waardoor je je emotionele behoeften kunt herkennen en omarmen in plaats van ze af te wijzen.

• Je wordt je bewust van een belangrijke waarheid. De waarheid is iets wat je je misschien nog niet eerder hebt gerealiseerd, zoals oprecht geliefd zijn door de mensen om je heen of je diep dankbaar voelen voor wat je hebt, die beide van nature sterke gevoelens oproepen.
  
  Het ontdekken van de waarheid kan voordelig of nadelig zijn. Aan de positieve kant kan deze oefening je helpen inzien dat je in een wereld vol liefde leeft, wat diepe emoties kan losmaken en je aan het huilen kan maken. Aan de andere kant kan het je helpen te herkennen dat je ongelukkig bent met jezelf, je omgeving, je levensstijl, je carrière of een belangrijke ander. Als gevolg daarvan ontstaan gevoelens van onbehagen, angst of wanhoop.

• Al deze positieve triggers kunnen ervoor zorgen dat je begint te huilen tijdens de meditatie.

De negatieve triggers kunnen de volgende zijn:

• Je wordt je bewust van negatief eerder gedrag of herinneringen waardoor je je schuldig of verdrietig voelt, en je huilt als gevolg daarvan.

• Je wordt je bewust van onderliggende, onderdrukte emoties die, ondanks dat ze niet volledig begrepen worden, onaangename gevoelens kunnen veroorzaken.

• Je voelt je niet zo zuiver als je zou willen, wat een natuurlijke reactie is op de positieve energie om je heen tijdens de meditatie, die af en toe de aandacht kan vestigen op je gebreken.

• Je laat gevoelens los die je niet langer nodig hebt en zuivert zo alle onderdrukte emoties die geen doel meer dienen.

• Zoals eerder gezegd, ben je je bewust van een onaangename waarheid, zoals niet volledig tevreden zijn met jezelf of anderen.

• Je kunt je niet zo volledig op de meditatie concentreren als je zou willen. Daarom voel je je gefrustreerd en geagiteerd.

Deze emoties, of ze nu positief of negatief zijn, kunnen overdreven klinken. Ik was ook een van de sceptici over de voordelen van meditatie, zoals zelfbewustzijn en het herkennen van spirituele waarheid.

Voor mij klonken ze veel te spiritueel. Maar na het beoefenen van meditatie met een open geest, heb ik tot mijn verbazing tranen ervaren tijdens meditatie, zowel vreugdevol als verdrietig, uitgelokt door alle bovenstaande redenen.

Ongeacht de triggers is elke meditatietijd heilzaam. Wat je ervaart tijdens een meditatiesessie is niet goed of fout. Alles is zoals het is en een van de fundamentele doelen van meditatie is om je bewust te worden van deze emoties.

Omdat we er de tijd en ruimte voor hebben

Last but not least, mensen die een modern leven leiden hebben het druk. We zijn verslaafd aan productiviteit en we zijn nooit ergens niet mee bezig. We zijn letterlijk altijd met iets bezig. Als we eindelijk de tijd hadden om te ontspannen, zou je dan aandacht besteden aan je gevoelens?

Ik denk dat we waarschijnlijk allemaal aan het bedenken zijn wat we hierna gaan doen. Maar met Yoga, terwijl je in je asana’s zit, is het onvermijdelijk dat er fysieke ruimte en tijd voor je wordt gecreëerd, en daar kun je niet aan ontsnappen.

Het is de tijd en ruimte die uitsluitend gewijd is aan Yoga. Het is als een opgelegde stop van wat je ook aan het doen en denken was. En dit is het moment waarop je echt kunt beginnen je gevoelens en emoties te realiseren, gewoon omdat het moet.

Wat de reden ook is, je heupen liegen niet. Je lichaam liegt niet. Dus je kunt niet echt wegkomen van je eigen puinhoop tijdens het beoefenen van Yoga, wat des te meer reden is om het te doen. Om uit te zoeken wat je blokkeert en om die blokkades te verwijderen en jezelf te bevrijden van lang gedragen lasten.

Dus laten we allemaal, met moed, dit ongemak omarmen en nederig weer op onze matten gaan zitten.

Yoga voor heupen

Sommige heupopeners vergroten de externe of buitenwaartse rotatie van het dijbeen in de heupkom. Andere werken aan het verlengen van de psoas-spier, een belangrijke heupbuigspier die de romp en benen verbindt en die vaak verkort is in onze stoelgebonden levensstijl. Heupopeners zijn er in verschillende soorten. Enkele basis heupopenende yogahoudingen die je kunt proberen zijn de volgende:

• Duifhouding (Eka Pada Rajakapotasana) – Deze houding lijkt veruit de nummer één oorzaak te zijn van “waarom voel ik me verdrietig zonder reden tijdens de yogales?”, wat misschien de reden is waarom deze houding de “Koning van de heupopeners” wordt genoemd Dat komt omdat de Duif houding een uitzonderlijk effectieve heupopener is die zowel de externe rotatie als de strekking van de psoas spieren aanpakt, waarbij het voorste been werkt in externe rotatie en het achterste been de psoas strekt.
  
  De Pigeon pose is er in vele variaties. Om veilig te oefenen, benader je de houding door eerst houdingen uit te voeren die de heupen zachtjes openen. Als je eenmaal genoeg ruimte in de heupen hebt gecreëerd, ga dan verder met meer geavanceerde duif houdingen zoals een voorwaartse buiging in de eenbenige duif of een koningsduif, of zelfs een dubbele duif houding.
  
  
• Kikkerhouding (Mandukasana) – De kikkerhouding is ook een sterke heupopener die je kern, binnenkant van je dijen en heupen aanspreekt. Deze houding kan behoorlijk uitdagend zijn en gaat daarom vaak gepaard met een bewuste ademhaling om jezelf te begeleiden om dieper te zakken. Let erop dat je diep ademhaalt en je concentreert op het loslaten van spanning. Als de houding te intens is, kun je je gewicht naar voren brengen op de armen om te voorkomen dat er te veel gewicht op je heupen komt.
  
  
• Andere heup-openende stretches: Butterfly pose (Baddha Konasana), Reclined bound angle pose (Supta Baddha Konasana), Wide-angle seated forward bend (Upavistah Konasana), Low lunge (Ashwa Sanchalasana), en Malasana (Garland Pose) zijn andere heup-openende houdingen.

[1] Charlie Watkins (2018.03.27). “Heupopening om te helpen bij emotionele ontlading”. https://www.kalimukti.com/blog/hip-openers-and-emotional-release.

[2] Pilates Nosara (2017.02.07). “De Emotionele Kern, aka de Psoas”. https://www.pilatesnosara.com/post/2017/02/07/the-emotional-core-aka-the-psoas.

[3] Charlie Watkins (2018.03.27). “Heupopening om te helpen bij emotionele ontlading”. https://www.kalimukti.com/blog/hip-openers-and-emotional-release.

[4] Anna Sugarmon.
“Zijn emoties opgeslagen in de heupen?”. https://www.ekhartyoga.com/articles/practice/are-emotions-stored-in-the-hips.

[5] Zenbear, “De diepgaande link tussen heupen en je emoties”. https://www.zenbear.co.uk/latest-news/hips-and-your-emotions-yoga.

[6] Volynets, S., Glerean, E., Hietanen, J. K., Hari, R., & Nummenmaa, L. (2020). Lichamelijke kaarten van emoties zijn cultureel universeel. Emotie, 20(7), 1127-1136. https://doi.org/10.1037/emo0000624.

[7] František Baluška, William B. Miller, Jr. and Arthur S. Reber. (2021). Biomolecular Basis of Cellular Cousciousness via Subcellular Nanobrains. Internationaal Tijdschrift voor Moleculaire Wetenschappen. 2021 Mar; 22(5):2545.

[8] Julianne Ishler (2021.6.17). “De krachtige verbinding tussen je heupen en je emoties”. https://www.healthline.com/health/mind-body/the-powerful-connection-between-your-hips-and-your-emotions.

[9] Liz Koch (2012). “Het Psoas Boek”. Guinea Pig Pubns; 3e druk.

[10] Pilates Nosara (2017.02.07). “De Emotionele Kern, aka de Psoas”. https://www.pilatesnosara.com/post/2017/02/07/the-emotional-core-aka-the-psoas.

[11] Julia Layton. “Yoga maakt mensen super emotioneel. Maar waarom?” https://health.howstuffworks.com/wellness/diet-fitness/yoga/yoga-makes-people-super-emotional-why.htm.

[12]Traumaconsciousyoga. “De psoas-spier: hoe hij trauma’s vasthoudt en hoe je ze kunt loslaten met yoga.” https://traumaconsciousyoga.com/psoas/.

[13] Emily A.Francis. “Spier-Emotionele Verbinding: De emotie achter de Psoas-spier”. http://www.sfyogamagazine.com/blog/2019/6/13/muscle-emotional-connection-the-emotion-behind-the-psoas-muscle.

[14] Julia Layton. “Yoga maakt mensen super emotioneel. Maar waarom?” https://health.howstuffworks.com/wellness/diet-fitness/yoga/yoga-makes-people-super-emotional-why.htm.