schizofrenie: geestesziekte of spirituele gave? ontdek meer!

Is schizofrenie een gave?

Ik kan alleen schrijven vanuit het perspectief van een zus van iemand die lijdt aan wat wij paranoïde schizofrenie noemen, als dochter van twee artsen in neurologie, psychiatrie en psychotherapie, als fysiotherapeut, yogaleraar en zoeker naar spirituele wijsheid. Daarom begrijp ik beide kanten, de westerse medische benadering van deze mentale ziekte en het inheemse sjamaanbegrip van een gevoelig, spiritueel begaafd persoon en getroebleerde ziel.

Het is nu 16 jaar geleden dat mijn broer voor het eerst de diagnose paranoïde schizofrenie kreeg. Hij probeerde drie keer in dezelfde nacht zelfmoord te plegen, maar slaagde daar niet in vanwege zijn mentale toestand: zijn geest was zo ver verwijderd van de realiteit dat hij het niet aankon. In het begin wisten we als gezin niet hoe we ermee om moesten gaan. We begrepen niet wat er met mijn broer aan de hand was.

Mijn moeder, die arts in de psychiatrie en psychotherapie is, zei tegen hem dat als hij zou stoppen met zijn medicatie en daardoor weer een episode zou krijgen, ze hem eruit zou gooien en hem zou ontslaan als zoon.

Ze handelde uit angst omdat ze van haar werk wist dat als mensen met schizofrenie in één keer stoppen met hun medicatie, ze geneigd zijn in remissie te gaan en met elke episode de kans om ooit nog zonder medicijnen te leven naar nul gaat.

Schizofrenie Spirituele gave? Een probleem of een ontwaken?

De missie

Vandaag heeft mijn broer in totaal 4 episodes gehad en hij woont nog steeds bij ons. We hebben veel van hem geleerd. Als gezin zijn we naar elkaar toegegroeid en we steunen elkaar op onze levensreis met veel liefde, respect en begrip. Helaas is dit voor veel gezinnen niet het geval. Daarom wil ik dit onderwerp onder de aandacht brengen, zodat familieleden en vrienden het begrijpen.

Kindertijd en opvoeding

In zijn vroege jeugd leek mijn broer altijd al anders dan andere kinderen. Al op jonge leeftijd wist hij alles over dinosaurussen en slangen, en vaak dwaalde hij af, bracht uren door in de natuur en kwam terug met een slang in zijn hand die hij had gevangen.

Op een dag, tijdens een vakantie in Frankrijk, zag hij een man die probeerde een slang te doden. De man dacht duidelijk dat de slang een bedreiging zou vormen. Mijn broer zag de slang als ongevaarlijk en hij rende weg om mijn vader te helpen de man tegen te houden.

Ik zal nooit vergeten hoe mijn broer samen met het dier leed en toekeek hoe het in zijn handen stierf. Mijn broer was dagenlang getraumatiseerd en wilde niet ophouden met praten over wat er was gebeurd.

Hij wilde de man vermoorden omdat hij dit een onschuldig dier had aangedaan. Hij begreep niet hoe iemand dieren kon doden uit angst en onwetendheid. Hij leek nooit erg geïnteresseerd te zijn in mensen, maar was gefascineerd door de natuur.

Hij haatte school zo erg dat hij in de winter urenlang onbedekt in bed lag met het raam wijd open om ziek te worden zodat hij niet naar school hoefde. De eindexamens sloot hij succesvol af zonder er al te veel voor te doen, hij speelde liever de hele nacht computerspelletjes.

Triggers

Toen hij 20 jaar oud was, kwam onze vader om bij een auto-ongeluk. Hij huilde niet of zo, hij leek in orde. Later vertelde hij me dat hij niet veel voelde toen papa stierf. Twee jaar later had hij zijn eerste aanval.

Dit lijkt vaak te gebeuren: Meestal is het een traumatiserende gebeurtenis of drugs die een aanval uitlokt. Iets waardoor gevoelige mensen zich afmelden voor hun emoties, omdat het te pijnlijk is om ze te voelen of omdat ze hun realiteitszin verliezen door bewustzijnsveranderende drugs. Ik zal later terugkomen op de drugs, omdat ik het nu meer zal hebben over het natuurlijke proces van psychoses.

Stel je voor dat je gevoelens veel dieper gaan dan normaal wanneer je verdrietig of blij bent, het gevoel is tien keer zo sterk of zelfs nog meer.

Bovendien pik je energieën van plaatsen en andere mensen op zonder dat je het weet. Je kunt blij zijn als je ergens binnenkomt of juist niet, waar de energie heel negatief is.

Deze mensen pikken deze energieën op en weten niet hoe ze ermee om moeten gaan, ze realiseren zich niet eens dat het niet hun eigen emoties zijn die ze oppikken en ze zullen zich erg overweldigd voelen.

Nu ben ik er vaak getuige van geweest dat als er iets heel ergs gebeurt met een gevoelig persoon, ze zich afmelden voor hun emoties.

Mijn broer realiseerde zich pas wat wij als familie doormaken als hij een episode had toen hij een vriendin had met dezelfde aandoening en haar naar een psychiatrisch ziekenhuis moest brengen. Dat was een grote wake-up voor hem die hem traumatiseerde, dus moest hij zelf weer naar het ziekenhuis, waar hij nu is terwijl ik dit schrijf.

Afscherming

Met mijn broer en vele anderen die ik mocht meemaken (vrienden, kennissen en tieners in het jeugddetentiecentrum waar ik yoga en meditatie geef) werd het steeds duidelijker dat zodra ze zich afmelden voor hun emoties als gevolg van een emotioneel trauma, hun energieveld niet langer beschermd is, waardoor ze wijd open staan voor andere energieën of entiteiten om zich aan hen vast te klampen en zich via hen uit te drukken.

Interessant is dat de oude yogi’s leren dat ons elektromagnetische veld ons ooit is gegeven als een schild om kosmische stralen en slechte energieën van plaatsen en andere mensen af te weren. Wat gebeurt er als dat schild wordt uitgeschakeld?

Het lijkt er bijna op dat als er een episode begint, het bewustzijn zo ver weg is van het lichaam, dat deze persoon bijna een leeg vat lijkt, een lichaam dat nog steeds werkt, maar er is niemand thuis om de deur dicht te houden voor onwelkome ongeziene gasten.

Hetzelfde lijkt te gebeuren met mensen die een episode hebben van bewustzijnsveranderende drugs. Hun geest of spirit is zo ver weg dat ze moeite hebben om terug te komen in wat wij realiteit noemen en entiteiten kunnen hun lichaam en zenuwstelsel goed bespelen.

Hoe te handelen

Mijn broer is meestal een heel aardig en liefhebbend persoon, maar als er een episode begint, is hij vol haat en wantrouwend naar ons familieleden.

Wij hebben als gezin geleerd om het niet persoonlijk op te vatten als hij tegen ons vloekt en ons met harde stem uitscheldt, hoewel het soms nog best eng is als we weten dat hij een aanval heeft en dat hij het niet zelf is die spreekt.

We doen ons best om kalm te blijven en hij merkt dat het enorm helpt om met hem de natuur in te gaan, een wandeling door het bos (bomen schijnen veel positieve energie af te geven door ertussen te lopen) of zonlicht.

Het verzorgen van dieren en planten doet ook goed, omdat deze aarden en de geest even afleiden. Een stille en lege kamer lijkt ook te helpen om de op hol geslagen gedachten tot rust te brengen en als de stemmen in het hoofd te luid zijn, laat hij muziek afspelen op koptelefoons om ze te overstemmen.

Mijn broer wil zijn medicijnen niet innemen, we hebben hem verteld dat hij ze als krukken moet zien. Iemand met een gebroken been heeft krukken nodig om te kunnen lopen, en als de geest afdwaalt, heeft iemand de drugs nodig als kruk om in het rijk te kunnen blijven dat we ‘realiteit’ noemen.

Hij neemt alleen hoge doses als hij een episode heeft en als hij weer stabiel is, wordt de dosis verlaagd tot een minimale inname. Helaas duurt dit proces altijd lang, maar het doet zijn werk goed.

Spirituele gaven

Mijn broer vertoont sterke paranormale gaven, ook al wil hij daar niet te veel van weten. Hier is een klein voorbeeld: op een dag tijdens een gevoelige toestand kwam ik thuis en zag dat al het onkruid in de tuin eruit zag alsof iemand het eruit had getrokken.

Toen ik er nog eens naar keek, zag ik dat ze in werkelijkheid in de zon lagen te LIGGEN en heel snel uitdroogden, en dat er niet één echt geplukt was, wat in de hele grote tuin het geval was.

Toen ik mijn broer ernaar vroeg, omdat ik me afvroeg of hij er iets op had gedaan, zei hij: “Ik had medelijden met de planten om ze eruit te trekken, ook al worden ze als onkruid bestempeld, dus vroeg ik ze uit vrije wil weg te gaan”.

Tijdens een van zijn laatste episodes ging mijn broer door wat je een ‘God-complex’ zou kunnen noemen. Er gebeurden allemaal dingen met hem die er volgens hem op wezen dat hij verlicht was, zonder dat hij besefte dat het allemaal illusies waren.

Schizofrenie in andere culturen

Toen ik naar Bali ging, werd ik door een aantal lokale bewoners uitgenodigd om deel te nemen aan een groot jaarlijks ritueel op het strand, waarbij de geest van de oceaan werd geëerd. Eén man, die me helemaal van het mentale pad leek, speelde een grote rol in het ritueel. Voor mij was het duidelijk dat hij in een schizofrene toestand verkeerde.

Toen ik de lokale bevolking naar hem vroeg, zeiden ze: “schizofrenie bestaat niet in onze cultuur, hij is een zeer spiritueel begaafd persoon, iemand die een sterke verbinding heeft met het hiernamaals”. Dat trof me.

Ik heb van andere inheemse culturen gehoord dat mensen die medicijnman of sjamaan willen worden, spiritueel begaafd moeten zijn.

Rond dezelfde tijd kwam ik het boek ‘The Bridge Between Two Worlds – a shamans view of schizophrenia & acute sensitivity’ tegen van Odette Nightsky, een dame die was opgegroeid in de westerse cultuur en haar eigen schizofrenie had genezen door sjamanisme en nu anderen helpt.

De weg van de sjamaan

Om een medicijnman (genezer) of sjamaan in de inheemse traditie te worden, moet je niet alleen spiritueel begaafd zijn, maar ook door je eigen ego heen zijn gebroken en in staat zijn om jezelf te genezen. Ze zeggen dat de buitenwereld alleen de binnenwereld weerspiegelt en alleen als je in staat bent om de wereld van binnen te helen, kun je de buitenwereld helen en andere mensen helpen.

Mijn broer had wel interesse in de spirituele en New Age leer, maar hij verloor zijn interesse tijdens een van zijn laatste episodes. Toen ik hem vroeg waarom hij niet meer geïnteresseerd was, zei hij: “Ik vraag me af hoe zoveel mensen hun hele leven op zoek kunnen zijn naar spirituele wijsheid, terwijl ze eigenlijk alleen maar de mens hoeven te zijn waarvoor ze hier (op aarde) gekomen zijn en hun leven kunnen leiden”.

Vanuit het perspectief van vandaag denk ik dat mijn broer een heel gevoelig, begaafd persoon is die soms moeite heeft om met zijn emoties om te gaan en dan andere geesten de ruimte geeft om onbewust door hem heen te werken.

Of hij nu krankzinnig is of niet, hij is mijn broer, zal dat altijd blijven, en ik hou zielsveel van hem, dat is alles wat telt voor mij.

Als dit artikel je heeft geholpen om een beetje inzicht te krijgen in schizofrenie, geef het dan alsjeblieft door aan vrienden, familie en kennissen van mensen die lijden aan schizofrenie / acute gevoeligheid.

Is schizofrenie een gave? Vertel wat je denkt in het commentaarvak hieronder en geef het artikel door als je het leuk vond.

How to Heal Yourself When No One Else Can – Als jij of je dierbaren het fysiek, mentaal of emotioneel moeilijk hebben, kun je terecht bij Amy B. Scher van YOGI TIMES UNIVERSITY, die je leert hoe je jezelf kunt helen als niemand anders dat kan.